Signalni peptid

Signalni peptid ili signalna sekvenca (vodeća sekvenca, vodeći peptid) je kratki (sa 5-30 aminokiselina) peptid na N-vrhu većine novosintetiziranih proteina koji su namenjeni prolazu kroz sekretorne puteve.^[1] U ovu grupu se ubrajaju oni unutar pojedinih organela (endoplazmatski retikulum, Golgijev aparat, endosomi), koji se izlučuju iz ćelije ili se umeću u ćelijske membrane. Većina transmembranskih proteina tipa I sadrže signalne peptide, dok se većina proteina tipa II i višeprolaznih membranskih proteina nalazi u sekretornim putemima na osnovu njihovog prvog transmembranskog domena, koji biohemijski liči na signalnu sekvencu, mada se ne dolazi do odsjecanja.^[2][3][4]

1. ^ Blobel G., Dobberstein B. (1975):. "Transfer of proteins across membranes. I. Presence of proteolytically processed and unprocessed nascent immunoglobulin light chains on membrane-bound ribosomes of murine myeloma". J Cell Bio. 67 (3): 835–51. PMID 811671.CS1 održavanje: dodatna interpunkcija (link)
2. ^ Hunter G. K. (2000): Vital Forces. The discovery of the molecular basis of life. Academic Press, London, ISBN 0-12-361811-8.
3. ^ Nelson D. L., Cox M. M. (2013): Lehninger Principles of Biochemistry. W. H. Freeman and Co., ISBN 978-1-4641-0962-1.
4. ^ Bajrović K, Jevrić-Čaušević A., Hadžiselimović R., Ed. (2005): Uvod u genetičko inženjerstvo i biotehnologiju. Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju (INGEB), Sarajevo, ISBN 9958-9344-1-8.